آئین مستان

خونین تر است از همه  لاله ها دلم

میسوزد از شراره زهر جفا دلم

آتش فتاده است زسر تا به پای من

یارب ببین که زهر چه کرده است با دلم

دل در میان سینه من نیست آتشی است

ازبسکه سوخته است نمانده به جا دلم

دشمن به کشتنم شده راضی چرا چو نیست

هرگز به رنج مورچه ای هم رضا دلم

من در میان حجره در بسته ام ولی

بگشوده چشم در همه ارض و سماء دلم

چندان به درد طی شده عمرم که جز به مرگ

دیگر به هیچ نگردیده وا دلم

بابا بیا جان کندن من را نظر کن

بابا بیا فکری به حال این پسر کن

از درد صورت می کشم بر خاک حجره

خاکی تماشای رخ قرص قمر کن

خورشید می سوزد از آه آتشینم

یک چاره بهر این وجود پر شرر کن

کف می زنند این جا به جای ذکر قرآن

تو آبرو داری سر این محتضر کن

هستم جگر گوشه تو را بابا بیا زود

با آستین پاک از لبم خون جگر کن

گفتم که عطشانم ولی آبم ندادند

حدا اقل کام مرا با اشک تر کن

وقت وصیت کردنم محرم ندارم

حتما بیا و مادرم را هم خبر کن

چون مادرم هم دست و پهلویش شکسته است

خود را عصای مادر بی بال و پر کن

بالا سرم وقتی رسیدی روضه خوان شو

همراه من تا مقتل اکبر سفرکن

من می شوم اکبر ولی نه قطعه قطعه

تو نیمه جان ایفای نقش آن پدر کن

مرا می‌ شناسی بقیعم

 منم قبله گاه غریبان

مرا می شناسی بقیعم

 که با اشک و آهم چراغان

چه شبها که بی روضه مَردم

 در آغوش من گریه کردند

به صادق به باقر به سجاد

 به یاد حسن گریه کردند

غم غربت من، رسیده به افلاک

که ارکان ارض است، در این تربت پاک

واویلا، واغربتا

بقیعم که پر کرده عمری

 غم فاطمه خلوتم را

زپنهانی قبر زهرا

 بخوان قصه ی غربتم را

گهی بر مزار امامان

 گهی نزد ام البنینم

من آن تربت ساده هستم

 که با عرشیان همنشینم

شده زائر من هزاران کبوتر

شده همدم من مزار پیمبر

واویلا، واغربتا

پُر از ماتم فاطمیه

پُر از داغ پیغمبرم من

پُر از روضه های نخوانده

پُر از غربت حیدرم من

پریشانم از منع گریه

پریشانم از منع ماتم

به سر آید این عصر عُسرَت

بنا بر روایات محکم

دل من گرفته، خدایا خدایا

از این عمروعاصان، از این بولهب ها

دوباره دو عالم به یاد عاشورا می افته

یه کرببلایی داره امشب از پا می افته

امشب ارباب چشم انتظاره این یادگاره عاشوراست

امشب زینب تو قتلگاهه چشماش به راهه این آقاست

خداحافظ ای روضه هرشب       خداحافظ ای عزیز زینب

خدانگهدار چشای خونبار دل پر از تب

آجرک الله صاحب الزمان

از امشب مزارش کنار زهرا و سجاده

مزاری پر از عشق پر از آقا و آقازاده

بین سینه داغ مدینه، آن سرزمینه غربت ها

گل می باره روی غباره قبرای خاکی از چشما

بقیع داره گوهری تو سینه       امون از این غربت مدینه

عطر سحرهاش عطر مزار ام البنینه

آجرک الله صاحب الزمان

یه عمره که شبها نگاهش بوی بارون می ده

دم آخری هم با ذکر یا زینب جون می ده

بعد از عمری گریه هنوزم چشمای خستش گریونه

این که داره جون می ده اما باز داره روضه می خونه

اومد عمه با قد خمیده       چهل منزل با سر بریده

سر برادر به روی نیزه به خون تپیده

آجرک الله صاحب الزمان

 گلچین بهترین روضه و سینه زنی از شهادت امام محمدباقر (ع) سالهای گذشته با مداحی حاج منصور ارضی ، حاج محمودکریمی ، حاج مهدی سلحشور ، حاج سیدمهدی میرداماد ، حاج احمد واعظی ، حاج مهدی مختاری ، کربلایی حمید علیمی به صورت صوتی در ادامه مطلب آماده دانلود میباشد.

باز امشب سرزده خواهم که شیدایی کنم

باده ها را مست مینایی کنم

بر حریم قرب حق طاهر شدم

مست نام حضرت باقر شدم

ای دو عالم ریزه خوار خان تو

صد سلیمان نبی دربان تو

ای علوم احمدی در دست تو

حضرت یوسف بود سر مست تو

ای ولایت در دو عالم حاصلم

عشق تو منزل نموده در دلم

از تو دارم در دو عالم شور شین

تو مرا بنموده ای مست حسین

گریه کردن را تو یادم داده ای

تو زدی بر گردنم قلاده ای

روضه ها خواندی تو از دشت بلا

 سینه ها را کرده ای کرببلا

یاد ما دادی الف بای حسین

خوب تو بودی مست شیدای حسین

گریه ها کردی تو بر کرببلا

با قلم کردی جهاد ای دلربا

تا قیامت شیعه شد مدیون تو

کربلا در کربلا دلخون تو

دیده ای رنج فراوان و ستم

تا نگه داری به دستت این علم

علم تو کرببلا را زنده کرد

تا ابد در سینه ها پاینده کرد

درگه ات را تا قیامت نوکرم

بنده ای از بندگان حیدرم

سجده بر تو سجده بر ذات خداست

قبله گاه ما زمین کربلاست

نقش این دیباچه نام نینواست

جای بسم الله نام کربلاست